Bakis (veya Bacis, Antik Yunanca: Βάκις), Antik Yunanda ilham alarak konuştuğu düşünülen ve mucizeler sergileyenlere verilen isimdir. Bu isim hem bir özel ad hem de bir tür kahinlik unvanı olarak kullanılmıştır. En çok bilinen Bakis figürleri, Boeotia ve Arcadia bölgeleriyle ilişkilendirilir.
"Bakis" kelimesinin kökeni kesin olarak bilinmemekle birlikte, muhtemelen yerel kehanet geleneklerinden türemiş bir ad veya unvandır. Antik kaynaklar, Bakis'lerin ilahi esinle konuşan, Tanrılar adına geleceği haber veren kişiler olduğunu belirtir. Bu figürler genellikle tanrısal bir vecd haliyle sözler söyleyen kahinler olarak tasvir edilir.
Tarihte adı geçen birkaç farklı Bakis bulunmaktadır:
Boeotialı Bakis: Kehanetlerinin yazıya geçirildiği söylenen ve Delfi kâhinleriyle bağlantılı bir figürdür.
Arcadialı Bakis: Peloponnesos'ta özellikle saygı gören bir başka kehanet figürüdür.
Athens Bakisi: Zaman zaman Atina'da siyasi veya askeri kararlar alınırken kehanetlerine başvurulan bir kişi olarak anılır.
Bu figürlerin sözde kehanetleri, Antik Yunan yazarları tarafından derlenmiş ve kimi zaman politik amaçlarla kullanılmıştır.
Bakis'in sözlerine çeşitli Antik Yunan yazarlarının eserlerinde atıfta bulunulmuştur. Özellikle Herodotos, Pausanias ve Cicero gibi isimler, Bakis kehanetlerine gönderme yapmıştır. Bu kehanetler genellikle şiirsel bir tarzda, hexameter ölçüsüyle yazılmıştır.
Bakis figürleri, Antik Yunan dünyasında sadece kehanetleriyle değil, aynı zamanda Tanrılarla doğrudan iletişim kurduklarına inanıldıkları için kültürel bir saygı görmüşlerdir. Kehanetlerin halk üzerinde büyük etkisi olmuş, savaş zamanlarında ya da salgın hastalıklar sırasında Bakis sözlerine danışılmıştır.
Modern klasik filologlar, Bakis figürünü Orpheus ve Sibylla gibi yarı-mitolojik kahin figürleriyle birlikte değerlendirir. Bu tip kahinlerin sözlerinin daha sonra siyasi amaçlarla uydurulmuş olabileceği de akademik tartışma konularından biridir.
Yapılacaklar:
Bu kelimenin antik kaynaklarda kullanımından alıntılar eklenecektir.